W 1874 Johann Friedrich Rüdiger wybudował na cmentarzu kaplicę-grobowiec, w którym pochował swego tragicznie zmarłego syna Aleksandra oficera pułku carskiego, a następnie swoją żonę i brata. W okresie II wojny światowej (lata 1941–1944) cerkiew służyła za skład amunicji armii niemieckiej. Po wycofaniu wojska, kaplica została wyremontowana i zamknięta na klucz. Ponowna konsekracja świątyni nastąpiła w 1946. Pięć lat później rozpoczęto rozbudowę istniejącej kaplicy na pełnowymiarową cerkiew. W 1963 roku rozpoczęto rozbudowę cerkwi, która uzyskała obecny wygląd.