Parafia prawosławna św. Trójcy powstała 21 maja 1834 roku i mieściła się w wynajętym domu Żyda Nowiny. W latach siedemdziesiątych XIX wieku liczyła 846 wiernych. Po powstaniu guberni łomżyńskiej, związany z tym wzrost liczby prawosławnych wymagał budowy reprezentacyjnej świątyni. Pierwszego lipca 1873 roku położono kamień węgielny pod budowę nowej murowanej sobornej cerkwi w centrum miasta. Wyświęcenia soboru dokonano 1 października 1877 roku. Zbudowano go stylu eklektycznym z cegły i otynkowano. Świątynia była trzynawową bryłą z umieszczonymi na osi głównej dwiema ośmiobocznymi wieżami zakończonymi kopułami, z których jedna pełniła rolę dzwonnicy. Na przeciwległych rogach nawy głównej umieszczono cztery mniejsze kopuły na ośmiobocznych bębnach. W 1893 roku w trakcie remontu sklepienia soboru pokryły polichromie wykonane przez oficera Biełozierskiego Pułku Piechoty Jakowlewa. Po odzyskaniu niepodległości sobór został przejęty przez Kościół katolicki i na początku lat dwudziestych XX wieku adaptowany dla potrzeb parafii pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Zachowano wygląd zewnętrzny cerkwi, usuwając kopułę główną, cztery małe kopuły i kopułkę z dzwonnicy. W 1999 roku podczas prac remontowych odkryto polichromie prawosławnych świąt: Chrztu Pańskiego, Zwiastowania Najświętszej Marii Panny i inne, które postanowiono odrestaurować