Cerkiew domowa w budynku Instytutu Wychowania Panien wyświęcona 19 sierpnia 1844 roku. Cerkiew istniała do momentu ponownego przeniesienia Instytutu w 1862 roku do Warszawy. Wyposażenie (100 cerkiewnych przedmiotów) przekazano do cerkwi św. Jana Teologa w Chełmie oraz do cerkwi w I Warszawskim Gimnazjum (47 cerkiewnych przedmiotów). W cerkwi z uwagi na rozmiar (1 sążeń) pozostały 4 ikony ewangelistów: Pawła, Piotra, Jana i Andrzeja. Ponownie otwarta 20 listopada 1871 roku jako cerkiew Opieki Matki Bożej w budynku założonego Instytut Rolnictwa i Leśnictwa. Ikonostas rzeźbiony w drewnie w stylu korynckim, pozłacany został przeniesiony z pałacowej cerkwi w majątku Paskiewicza w Dęblinie. Pomiędzy głównym budynkiem instytutu a stawem wzniesiono dzwonnicę z 7 dzwonami.Cerkiew przetrwała do I wojny światowej.
Literatura: Istoriko-statistićeskoe opisanie cerkvi v posade Nowoj-Aleksandrii Ljublinskoj gubernii. ChVEV 1892, s. 445-451;